Τι είναι ο διαβήτης τύπου ΙΙ
Ο διαβήτης τύπου 2 (ΣΔτ2) είναι μια χρόνια πολυσύνθετη νόσος που εμφανίζεται, όταν το πάγκρεας δεν παράγει την απαιτούμενη ποσότητα ινσουλίνης ή ο ίδιος ο οργανισμός δε μπορεί να χρησιμοποιήσει αποτελεσματικά την ινσουλίνη που παράγει. Το αποτέλεσμα είναι η αύξηση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα στα πλαίσια της ινσουλινοαντίστασης και σχετική ανεπάρκεια ινσουλίνης.
Ποια η επιδημιολογία του ΣΔτ2;
Ο Διαβήτης τύπου 2 αφορά στο 90-95% του συνόλου του Διαβητικού πληθυσμού παγκοσμίως και αναφέρεται συχνά ως «Διαβήτης των ενηλίκων», γιατί αφορά σε άτομα με αντίσταση στην ινσουλίνη αλλά και με μια σχετική ανεπάρκειά της.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο διαβήτης ΙΙ είναι η πλέον επικρατούσα χρόνια ασθένεια του σύγχρονου ανθρώπου, από την οποία πάσχουν σήμερα πάνω από 415 εκατ. άνθρωποι (δηλαδή 1 στους 11 ενήλικες), αριθμός που αναμένεται να αυξηθεί στα 642 εκατομμύρια μέχρι το 2040 (Marta G.-F. et al., Diabetes Care 2016).
Ο Διαβήτης τύπου 2 αναπτύσσεται συνήθως μετά τα 40 αλλά έχει αναφερθεί αύξηση των περιπτώσεων Διαβήτη τύπου 2 και στους εφήβους. Παρότι οι ορμόνες στην εφηβεία συνδέονται με μικρές αυξήσεις της ινσουλινοαντοχής, οι κυριότεροι παράγοντες που συμβάλλουν στην αυξημένη επίπτωση Διαβήτη στους νέους είναι η παχυσαρκία και ο καθιστικός τρόπος ζωής.
Ο διαβήτης τύπου 2 συσχετίζεται με άλλες παθογένειες;
Πολλοί ασθενείς με Διαβήτη τύπου 2 έχουν συνυπάρχουσες ασθένειες, όπως καρδιακή νόσο και υπέρταση (υψηλή αρτηριακή πίεση) ή δυσλιπιδαιμία (μη φυσιολογικούς τύπους ή επίπεδα λιπιδίων, όπως υψηλά τριγλυκερίδια, χαμηλή HDL χοληστερόλη και αυξημένη LDL χοληστερόλη). Επίσης, οι ασθενείς με Διαβήτη τύπου 2 είναι πιθανό να έχουν «μεταβολικό σύνδρομο» δηλαδή συνύπαρξη των περισσότερων από τις προαναφερθείσες καταστάσεις, σε συνδυασμό, όπως περιγράφεται παρακάτω.
Επίσης σύμφωνα με νέα μελέτη που παρουσιάστηκε στο 54ο ετήσιο Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας για τη Μελέτη του Διαβήτη, στο Βερολίνο, ο διαβήτης τύπου ΙΙ σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης καρκίνου και θανάτου από συγκεκριμένες μορφές. Διαβήτης τύπου 2 και καρκίνος είναι δύο παθογένειες που αυξάνονται σταθερά, επηρεάζοντας όλο και μεγαλύτερο τμήμα του παγκόσμιου πληθυσμού. Επομένως τα επόμενα χρόνια, είναι απαραίτητο ένα εργαλείο ικανό να διερευνήσει τις ποικίλες παθοφυσιολογικές διαταραχές που προκαλεί μία πολύπλοκη μεταβολική νόσος όπως ο διαβήτης (Μήτρου Π., Επιστημονικά Χρονικά 2017;22(S1): 83-91).
Ποιός ο ρόλος της μεταβολομικής ανάλυσης;
Η Βιοχημική Γενετική Ανάλυση – Μεταβολομική αποτελεί το εργαλείο για τη διερεύνηση των μεταβολικών διαταραχών (Marta G.-F. et al., Diabetes Care 2016, Newgard C.B., Cell Metabol. 2017). Τόσο στο προδιαβητικό στάδιο, στο μεταβολικό σύνδρομο αλλά και στον διαβήτη ΙΙ, οι μελέτες έχουν δείξει διαταραχές των μεταβολιτών των υδατανθράκων, γλυκόζης και γλουκονεογέννεσης, του μεταβολισμού του Q10, των λιπαρών οξέων και των αμινοξέων γενικότερα.
Σε ασθενείς με διαβήτη ΙΙ, η επαναφορά της εύρυθμης λειτουργίας των μεταβολικών διαταραχών με εργαλείο την μεταβολομική ανάλυση, οδηγεί –σε συνδυασμό με τη φαρμακευτική αγωγή– σε καλύτερη ρύθμιση των επιπέδων σακχάρου και μείωση της όποιας συνοδού συμπτωματολογίας, ενώ μειώνει τις βλαβερές επιπτώσεις της χρόνιας αυτής νόσου.
47
